Çiziktirik

Not defterime çiziktirdiklerimden

Fotoğraf makinemi aldıktan sonra ilk çektiğim düzgün fotoğraf buydu sanırım. Metro istasyonunda şekerleme satan dükkandan bir fotoğraf. Ne kadar albenili görünüyor değil mi? Rengarenk ve tatlı. Bilirsiniz böyle renkli ve tatlı şeylerin içinde bizim için hiç yararlı olmayan bir takım zıkkımlar bulunur. Tıpkı hayatta karşımıza çıktığında bizi dış görünüşüyle etkileyen şeyler gibi. Tabi istisnaları da vardır ama genelde aynı bu jelibonlar gibi içinde hep bize yaramayan şeyler buluyoruz. Başkalarına ait olan sıcaklıklarda ısınmaya çalışıyoruz. Uzaktan bizi cezbeden bu şeylere ulaşmak bizim için çok zor olmasa da hayatın diğer alanlarındaki şeyler için bir çok şeyden feragat edebiliyoruz. Ulaşmamızın bir anlam ifade etmediği şeyler için tanımadığımız insanların hayatlarında kötü bir yer edinme pahasına mücadele ediyoruz. Bu işler boş işler. 

Bu dünya cehenneminde üşüyoruz. Bu soğuk yüzler soluk gülüşmeler arasında başımızı eğip kendi karanlığımızı arıyor, bulmayı ümit ediyoruz. Ne garip başkalarınınkini beğenmiyor, umursamıyoruz. Midemiz bulanıyor eleştirirken. Durup düşünmeden, ışığın parlamasını beklemeden yürümek alışkanlık olmuş. Rüzgarı dinlemeden, göğü izlemeden geçip gitmeyi bir şeyler sanıyoruz. Nefes nefese kalmış bir haldeyiz. Bir dakika durun. Kalp atışlarınızı,etraftaki ayak seslerini, konuşmaları dinleyin, yaşamın bizi nasıl daha tahammülsüz ve aceleci yaptığını görün. Başkalarının başarılarının bizi nasıl mutsuz ve kıskanç kıldığını, sadece çıkarlarımızın rotamızı belirlediğini görün. Bu bataklıkta daha fazla ilerlemenin imkanı olmadığını idrak edin. Hırslarınızın ve maddiyatın yörüngesinde savrulup öz saygınızı kaybediyorsunuz. Şiir okumuyor, müzik dinlemiyor, aklınıza geleni kağıda dökmüyorsunuz.

Kimden neyi bekliyorsunuz ve kimden ne buluyorsunuz? Bu iki 'kim' arasındaki fark sizin amacınızın rotasını ve kalitesini belirliyor. Ne yazık ki tek bir amaç uğruna hiç bir prensibe bağlı kalmadan bütün araçları makbul görüyorsunuz. Bu gösteriş azminin sonunda sizi ulaştıracağı tek yer yeniden başa dönememe pişmanlığı olabilir mi?